Από τους 36,000 δημότες το 2010 ψήφισαν 22,000. Από τους 22,000 τα έγκυρα ήταν 20,500. Και γιατί τα λέω αυτά; Μα για να σας δώσω να καταλάβετε ότι 20,500 άνθρωποι αποφάσισαν για 36,000. Και ρωτάω;;;;; Αισθανόμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό;;;;; Το ποσοστό μετράται από τα έγκυρα ψηφοδέλτια. Ούτε από την αποχή αλλά ούτε και από τα άκυρα και τα λευκά.
Όλοι είμαστε δυσαρεστημένοι με τους πολιτικούς και με αυτούς που ασχολούνται με την πολιτική. Όμως, μην τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι. Ειδικά στις δημοτικές εκλογές, σε κάθε ψηφοδέλτιο υπάρχει κάποιος από εμάς. Ένας γείτονας, ένας συγγενής, ένας καθηγητής και ένας φίλος… Γιατί να μην τον στηρίξουμε;;;;;; Γιατί να αφήνουμε τους άλλους να αποφασίζουν για μας;;;;
Προσωπικά, δε θα αισθανόμουν ωραία να αποφασίζει κάποιος άλλος για ‘μένα. Εσάς πως θα σας φαινόταν η γυναίκα σας για παράδειγμα να έπαιρνε την πρωτοβουλία να αγόραζε ένα αυτοκίνητο της αρεσκείας της με τα χρήματα που είχατε στην άκρη, ενώ εσείς τα θέλατε για να τα επενδύσετε σε κάποιο άλλο αυτοκίνητο ή σε κάποια άλλη κίνηση που ενδεχομένως είχατε στο μυαλό σας; Πως θα σας φαινόταν, να έχετε σχέση με μια κοπέλα και επειδή αυτή το διάλεξε να πάτε στην Πάρο, έκλεισε εισιτήρια και δωμάτιο ενώ εσείς θέλατε να πάτε στην Νάξο; Αν δεν υπάρχει υγιής διάλογος και διεκδίκηση των ‘’θέλω μας’’ με σοβαρά επιχειρήματα, δε θα παρθεί η σωστή απόφαση. Αν δεν υπάρχει συμμετοχή και σύγκρουση απόψεων, δε θα έχετε μετά λόγο να πείτε στο σύντροφο σας ‘’γιατί το έκανες αυτό’’, ’’μα γιατί δεν είπες την άποψη σου και φαντάστηκα ότι δε σε νοιάζει καθόλου’’, θα σου πει. Φανταστείτε λοιπόν, κάτι αντίστοιχο στο δήμο σας…
Πως θα σας φαινόταν ως τελειόφοιτος, να θέλετε να κάνετε πρακτική στο δήμο γιατί δε βρίσκεται κάπου αλλού αλλά τη θέση στο δήμο σας την ‘’έφαγε’’ κάποιος δικός τους; Πως θα σας φαινόταν να θέλετε να παίξετε ποδόσφαιρο στον αθλητικό χώρο του δήμου σας και να μη μπορείτε γιατί η διοίκηση του δήμου σας, δεν έχει μεριμνήσει για τις σωστές προδιαγραφές; Πως θα σας φαινόταν να θέλετε να πάτε με το ποδήλατο σε μια μακρινή γειτονιά του δήμου σας και να μη μπορείτε γιατί ο ποδηλατοδρόμος που δημιουργήθηκε δεν είναι ασφαλής; Πως θα σας φαινόταν, να ακούτε τη γιαγιά και τον παππού σας να παραπονιέται για την κατάσταση με το ΙΚΑ ενώ μια άλλη παράταξη θα διεκδικούσε αποφασιστικά από την κεντρική πολιτική σκηνή το συμφέρον των δημοτών; Πως θα σας φαινόταν, μετά τις εκλογές να βλέπετε το δήμαρχο σας ‘’αγκαλιά’’ με βουλευτές που υπογράφουν για την υποθήκευση της ζωής σας’’ ενώ δήλωναν ανεξάρτητοι προεκλογικά; Πως θα σας φαινόταν, να σας παίρνανε τηλέφωνο από το σχολείο και να σας λέγανε ότι το παιδί σας λιποθύμησε από την πείνα, όπως γράφει και ο φίλος μου ο Τρελλέων;
Ψηφίστε φίλοι μου. Μην τους κάνετε το χατίρι. Το αδοκίμαστο φέρνει πάντα την αλλαγή…
E-panerxomai
