Ο Δημήτρης δεν έφυγε την περίοδο που τα έξυπνα κινητά τηλέφωνα ήταν προέκταση του χεριού μας για να έχουμε τραβήξει όλοι μία selfie μαζί του ή για να γράψουμε ένα status στο facebook αφιερωμένο στο ‘’θάνατο’’ του. Έφυγε αθώος σε μία αθώα για τα σημερινά δεδομένα εποχή.
Με λουλούδια στην κολώνα της Πρωτοπαπαδάκη, με σημειώματα, με αφιερώσεις και με έναν βουβό πόνο στο 3ο δημοτικό σχολείο όταν πηγαίναμε να παίξουμε μπάσκετ χωρίς αυτόν.
Τώρα θα ήταν 37 χρονών. Θα έψαχνε κι αυτός κάτι να κάνει όπως όλοι μας. Ίσως το ψάχνει ακόμα. Ίσως το βρήκε…
Στο Γαλάτσι που σύχναζε, στην Απείρανθο Νάξου που πήγαινε τα καλοκαίρια και φυσικά στην Κυψέλη όπου έμενε, θα υπάρχει ακόμα1,2,3… πολλοί φίλοι που θα τον θυμούνται αυτή τη μέρα!
Οι άνθρωποι πάντως πεθαίνουν όχι όταν τελειώσει η ζωή τους αλλά όταν οι δικοί τους σταματούν να μιλούν γι’ αυτούς.
Γι’ αυτό πιστεύω ότι ο Δημήτρης δεν έχει πεθάνει ακόμα…
Ο Δημήτρης Σαμπατης σκοτώθηκε στο Γαλάτσι, στις 15 Μαΐου 2000, όταν η μηχανή του προσέκρουσε σε κολώνα στην Πρωτοπαπαδάκη...
Η φωτογραφία είναι από διοργάνωση 3on3 στην Απείρανθο Νάξου, με συμπαίχτες Γιώργο & Θοδωρή Τζίμα και τον ξάδερφο του Γιάννη Λογοθέτη.
<>
