Ολες αυτές οι χρήσεις εγκαταστάθηκαν κατά παράβαση του νόμου περί δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων, χωρίς πολεοδομικές άδειες και από άποψη νομιμότητας βρίσκονται στον αέρα. Το πνεύμα της διαπλοκής, της ανομίας, της αυθαιρεσίας και της ατιμωρησίας που την περίοδο αυτή κυριάρχησε ως λειτουργικό στοιχείο της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. και τελικά μόλυνε ολόκληρο το κοινωνικό σώμα, επέτρεψε σε Φορείς θεσμικής εξουσίας να καταστρατηγούν προκλητικά τη νομιμότητα, επαιρόμενοι μάλιστα και αυτοπροβαλλόμενοι ως σωτήρες.
Στη δεκαετία του 1990, οι αυθαίρετες επεμβάσεις του Δήμου Γαλατσίου μέσα στο Κτήμα και το Αλσος συνεχίστηκαν. Ηταν η εποχή που το Γαλάτσι άρχισε να ασφυκτιά από τα λειτουργικά του προβλήματα και χωρίς κέντρο πόλης, χώρους στάθμευσης, στοιχειώδη ρύθμιση της κυκλοφορίας κλπ., υποβαθμίζονταν και καταντούσε ένα απρόσωπο κυκλοφοριακό σταυροδρόμι του Λεκανοπεδίου. Ομως, το ενδιαφέρον της Δημοτικής Αρχής αντί να επικεντρωθεί στον αστικό χώρο που εξαιτίας της επιδεινούμενης κατάστασης απαιτούσε γενναίες πολεοδομικές επεμβάσεις, δυστυχώς στράφηκε σε φανταχτερά με επικοινωνιακή διείσδυση, δραχμοβόρα και άχρηστα για την πόλη έργα, στην εκτός σχεδίου περιοχή. Είναι η εποχή που ο κ. Παπαδιονυσίου έστρωσε το δρόμο για το ΠΑΛΑΙ που ρημάζει. Για την άκαιρη και άσκοπη, «πιασιάρικη» όμως επένδυση του Βοτανικού Κήπου και τον πολυθρύλητο θερινό κινηματογράφο που την ύπαρξή του αγνοούν οι γαλατσιώτες…
Το τοπικό Κίνημα Πολιτών σε συνεργασία με την αριστερή Αντιπολίτευση στο Δημοτικό Συμβούλιο συνέβαλαν στη ματαίωση της κατασκευής του Βοτανικού Κήπου που, αφού απορρόφησε αρκετά εκατομμύρια δραχμές (ταξίδια στην Ολλανδία, Μελέτες, Σχέδια κλπ.), σταμάτησε στα δυο αυθαίρετα Πέτρινα κτίσματα  που έμειναν για να μας θυμίζουν τα μεγαλομανή οράματα του τότε Δημάρχου. Δεν μπόρεσε όμως να αποτρέψει την κατασκευή του θερινού κινηματογράφου, στη λειτουργία του οποίου ο κ. Β. Παπαδιονυσίου έβλεπε την εξιλέωσή του από τις ευθύνες που τον βάραιναν για την τραυματική απώλεια του περίφημου παραδοσιακού θερινού κινηματογράφου «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ» στο κέντρο της πόλης, το Παλιό Τέρμα.
Το 2003 ο Δήμαρχος κ. Θ. Τούντας με τη δημιουργικότητα που τον διέκρινε, θέλησε αμέσως να συντηρήσει, να ανακαινίσει και να προσθέσει στις αθλητικές εγκαταστάσεις δυο - τρία γήπεδα 5χ5. Φυσικά σκόνταψε στις απαγορεύσεις που προέκυπταν από το καθεστώς των αυθαιρέτων κατασκευών και του Νόμου περί δασών. Εχοντας, όμως, την εσφαλμένη αντίληψη ότι αν ο χώρος ανήκε ιδιοκτησιακά στο Δήμο, θα παρακάμπτονταν τα εμπόδια αυτά, προσέφυγε σε γνωστούς του Υπουργούς (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ), οι οποίοι τον βεβαίωσαν - στο γνωστό πνεύμα της διαπλοκής των εξουσιών και της πελατειακής εξυπηρέτησης - ότι το αρμόδιο Υπουργείο Οικονομικών μπορεί να διευθετήσει τη μεταβίβαση του χώρου στο Δήμο. (Ως γνωστό, σύμφωνα με απόφαση του 1987 το Αλσος όπως και όλη η έκταση του Κτήματος Βέικου είχε χαρακτηριστεί Δημόσια Εκταση).
Στη συνάντηση που είχαμε (συμμετείχα και εγώ ως Γεν. Γραμματέας του Δήμου) ο τότε αρμόδιος Υφυπουργός Οικονομικών δήλωσε στο Δήμαρχο ότι η μεταβίβαση δεν μπορεί να γίνει με την υπογραφή του. Αυτή η απρόσμενη για τον κ. Τούντα, αρνητική απάντηση όξυνε τη  συζήτηση, με κορύφωση τη δήλωση του Υφυπουργού: «Εγώ το κεφάλι μου δεν το βάζω στο ντορβά!». Στο σημείο αυτό πρότεινα και έγινε αποδεκτό να αντιμετωπιστεί νομοθετικά σε πρώτο στάδιο το πρόβλημα της νομιμοποίησης των αυθαίρετων κατασκευών, με την εμπλοκή φυσικά της Δ/νσης Δασών και των αρμόδιων Υπηρεσιών του Υπουργείου Γεωργίας και η συνάντηση έληξε φιλικά.
Στη συνέχεια μετά από σειρά συναντήσεων με Στελέχη των Υπηρεσιών αυτών, έγιναν οι απαραίτητες διευκρινίσεις και η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου προέβη στην αποτύπωση του συνόλου των εγκαταστάσεων που βρίσκονται στο Αλσος Βέικου και, όπως είχε συμφωνηθεί, ο Δήμος έστειλε το Εγγραφο - Αίτημα (φαίνεται στη διπλανή σελίδα) στη Δ/νση Δασών Αθηνών για να ανοίξει η διαδικασία νομοθετικής αντιμετώπισης του προβλήματος.
Μετά από μήνες, στο παραπάνω έγγραφο απάντησε ένας υπάλληλος του Υπ. Γεωργίας, που ποτέ δεν είχαμε συναντήσει, ότι η έκταση είναι δασική - αναδασωτέα και δεν επιτρέπεται καμιά επέμβαση. Γυρίσαμε δηλαδή στο σημείο που είχαμε ξεκινήσει. Κατά τη γνώμη μου η ευθυνοφοβία των υπηρεσιακών παραγόντων, που είχαν συμφωνήσει για την ακολουθητέα διαδικασία, βρήκε καταφύγιο στην υπογραφή ενός κατώτερου υπαλλήλου. Παρόμοια απάντηση πήρε ο Δήμος το 2010 σε αίτημά του για συμπληρωματικές εργασίες στις εγκαταστάσεις.
Σήμερα, μετά από καταγγελία πολιτών, η Δ/νση Δασών Αθηνών αφού επί έτη είχε επιλέξει το βολικό ρόλο του απλού παρατηρητή στο όργιο των αυθαιρεσιών μέσα στο δασικό - αναδασωτέο χώρο του Αλσους, αρκούμενη στην υπόμνηση του χαρακτήρα της έκτασης στους αυθαιρετούντες θεσμικούς παράγοντες, ζητά από το Δήμο να κατεδαφίσει και να απομακρύνει τις αυθαίρετες κατασκευές. Η διορία των δύο ημερών που έταξε στο Δήμο ήδη πέρασε και κανονικά πρέπει να αναμένεται η υλοποίηση της απειλής της για έκδοση απόφασης κατεδάφισης από την Περιφέρεια. Προσωπικά δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι πρόκειται για μια ακόμα τυπική, για ευνόητους λόγους, γραφειοκρατική ενέργεια της Δ/νσης Δασών, η οποία γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτό που ζητά δεν πρόκειται να το αποτολμήσει κανείς, με δεδομένη την ύψιστη κοινωνική σημασία των υποδομών που είναι εγκαταστημένες και λειτουργούν, επί δεκαετίες τώρα, μέσα  σ’ αυτό το χώρο. Φανταστείτε απλώς τις κοινωνικές επιπτώσεις στη περίπτωση υλοποίησης αυτής της απειλής...!
Κατά τη γνώμη μου, το ότι ο παράνομος τρόπος κοινωνικής αξιοποίησης του χώρου, η αγνόηση του Δημοτικού Συμβουλίου στην επιλογή των χρήσεων και ο δραχμοβόρος - αδιαφανής τρόπος κατασκευής των υποδομών συνιστούν πράξεις καταδικαστέες, δεν σημαίνει ότι δεν έπρεπε να αξιοποιηθεί η έκταση για κάλυψη πρωτογενών κοινωνικών αναγκών της πόλης μας.
Εξάλλου στο πνεύμα αυτό κινήθηκε και το τοπικό Κίνημα Πολιτών ώστε οι όποιες επεμβάσεις να κινούνται στο πλαίσιο της νομιμότητας και συνεπώς σε όρια περιβαλλοντικά ελεγχόμενα γιατί πρέπει, επιτέλους, να γίνει αντιληπτό ότι μόνον έτσι το κοινωνικό όφελος μπορεί να συνυπάρξει με ένα αυστηρά προστατευόμενο φυσικό περιβάλλον. Και η αξιοποίηση του χώρου αυτού μ’ αυτό το πνεύμα και σ’ αυτό το πλαίσιο δεν ήταν και δεν είναι μόνο αναγκαία αλλά ήταν και είναι απόλυτα εφικτή.
Προσωπικά είμαι απόλυτα βέβαιος ότι το πρόβλημα της νομιμοποίησης των κατασκευών, λόγω του συμβολισμού και της κοινωνικής σημασίας τους, μπορεί να αντιμετωπιστεί θετικά για να μπορεί ο Δήμος να τις εκσυγχρονίζει και να τις συντηρεί ώστε να προσφέρει στους πολίτες του Γαλατσίου και των όμορων Δήμων, σύγχρονες και απόλυτα ασφαλείς υπηρεσίες.
Είναι συνεπώς απαράδεκτη και καταδικαστέα οποιαδήποτε κίνηση που αποσκοπεί στη στέρηση των εγκαταστάσεων αυτών από το Δήμο μας. Λύση στο πρόβλημα, που θα κόψει και την όρεξη των καλοθελητών μια για πάντα, είναι μια θεσμικά κατοχυρωμένη νομιμοποίηση των αυθαίρετων κατασκευών. Προς την κατεύθυνση αυτή ο Δήμος μας οφείλει να αναλάβει την πρωτοβουλία μιας πολύ καλά οργανωμένης παρέμβασης, με σοβαρή πολιτική και νομική προετοιμασία και κοινωνική στήριξη, γιατί οι κούφιες παλικαριές που ακούγονται, συνήθως ξεφουσκώνουν πριν εκδηλωθούν...

Πηγή: palmosnews.gr