«Π»: Πώς νομίζετε ότι δέχτηκε ο κόσμος του Γαλατσίου το εισιτήριο;
Ε.Π.: Η μεγάλη προσέλευση του κόσμου πιστεύω ότι δικαίωσε την επιλογή μας. Επίσης, το γεγονός ότι το Φεστιβάλ του Γαλατσίου συζητήθηκε για πρώτη φορά σ’όλη την Ελλάδα αποδεικνύει ότι ήταν πετυχημένο. Ο κόσμος σεβόταν αυτό που έβλεπε, υπήρχε οργάνωση και τάξη, κάτι που μάς επισήμαναν όλοι, συντελεστές και θεατές. Ολοι μας έλεγαν πως το καλύτερο που θα μπορούσε να γίνει, ήταν ακριβώς αυτό που κάναμε.
«Π»: Εκτός από το καλοκαιρινό Φεστιβάλ, θα υπάρξουν άλλες προτάσεις για τον πολιτισμό στο Γαλάτσι από πλευράς Δήμου Γαλατσίου; Διότι, όπως καταλαβαίνετε, πολιτισμός δεν είναι μόνο δύο μήνες το χρόνο...
Ε.Π.: Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε συζητήσεις με το υπουργείο Πολιτισμού για εκδηλώσεις που θα μπορούσαν να παρουσιαστούν στο Καμίνι. Ακόμα, όμως, είναι νωρίς για να ανακοινώσουμε κάτι. Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι το εξής: αν για παράδειγμα τα εγκαίνια του Καμινιού γίνουν τον προσεχή Ιανουάριο ή Φεβρουάριο, να ξεκινήσουμε μια σειρά εκδηλώσεων μέχρι τον Ιούνιο, πάντα με χρηματοδότηση διότι, δυστυχώς, δεν υπάρχουν κονδύλια από το δημοτικό ταμείο. Αυτές οι εκδηλώσεις θα περιλαμβάνουν θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, εκθέσεις...
«Π»: Μιας και αναφερθήκατε στο Καμίνι, να σας ρωτήσω σε ποιά φάση ακριβώς βρίσκονται οι εργασίες, πότε παραδίδεται και ποιά θα είναι τελικά η χρήση του.
Ε.Π.: Το Καμίνι αυτή τη στιγμή είναι κατά 99% έτοιμο και σε ένα - ενάμισι περίπου μήνα θα παραδοθεί. Ηδη στις στοές, που αποτελούν τον κύριο χώρο του Καμινιού, έχουν τοποθετηθεί τα τζάμια και τα πατώματα, έχουμε αρχίσει τη δενδροφύτευση του περιβάλλοντα χώρου και αυτό που απομένει είναι πλέον να στελεχωθεί. Αυτό συζητάμε τώρα με το υπουργείο Πολιτισμού, πώς μπορούμε δηλαδή να βρούμε κονδύλια για το προσωπικό.
Ως προς τη χρήση του, πιστεύω - και αυτό αποτελεί προσωπική άποψη - πως θα χρησιμοποιηθεί για εκθέσεις, για θεατρικές παραστάσεις, για τη στέγαση της δημοτικής βιβλιοθήκης φυσικά. Το Καμίνι θα αποτελέσει ένα ακόμα «παρακλάδι», ας το πούμε, του Πολιτιστικού Οργανισμού.
Με την ευκαιρία θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι μετά από επαφές με τον κ. Κώστα Παταβούκα, τον ειδικό γραμματέα Αθλησης και Διατροφής του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, καταφέραμε το Γαλάτσι να επιλεγεί και να συμπεριληφθεί στους τέσσερις (4) δήμους της Ελλάδας όπου θα εφαρμοστεί πιλοτικά ένα πρόγραμμα νέων αθλητικών μέτρων. Δηλαδή, ο κάθε δήμος θα επιλέξει και θα υποδείξει κάποιους κοινόχρηστους χώρους, π.χ. πλατείες, όπου θα τοποθετηθούν όργανα γυμναστικής (όπως έχει γίνει στο Αλσος) ή όργανα παιδικής χαράς ή θα διαμορφωθεί ο χώρος για skateboard και άλλες δραστηριότητες. Είναι κάτι που χρειάζεται η πόλη μας και απ’ό,τι ξέρουμε μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχει υλοποιηθεί.
«Π»: Μιλήσατε για το Αλσος Βέικου, το οποίο πρέπει να παραδεχτείτε ότι παρουσιάζει μια εικόνα εγκατάλειψης. Η Τεχνική Υπηρεσία μάλιστα είχε στείλει πριν κάποιους μήνες έγγραφο προς το Δημοτικό Συμβούλιο, επισημαίνοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Αλσος. Μπορείτε να μας πείτε τι θα κάνετε για να βελτιώσετε την κατάσταση;
Ε.Π.: Κοιτάξτε, το υπ’αριθμόν ένα πρόβλημα του Αλσους είναι η φύλαξη και η ασφάλεια. Αυτό σκοπεύουμε να το λύσουμε με κάποια ιδιωτική εταιρεία ή με όποιο άλλο τρόπο βρούμε. Αν δεν λυθεί αυτό, δεν μπορούμε να μιλάμε για αποκατάσταση ζημιών και για αναβάθμιση των εγκαταστάσεων του Αλσους, δυστυχώς... Αυτή τη στιγμή μιλάμε για ζημιές ύψους 150.000 ευρώ, κάτι στο οποίο δεν μπορεί να ανταπεξέλθει ο Πολιτιστικός.
«Π»: Συγνώμη αλλά στο Αλσος δεν υπάρχουν φύλακες;
Ε.Π.: Υπάρχουν φύλακες αλλά είναι φύλακες φυλακείου, κάθονται δηλαδή στην πύλη, δεν είναι φύλακες περιπολίας. Και αυτό που χρειάζεται το Αλσος είναι συνεχείς περιπολίες. Δυστυχώς, όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, εμείς, ως διοίκηση, δεν μπορούμε να κρίνουμε και να πούμε στους φύλακες που κάθονται στην πύλη να κάνουν περιπολίες. Η φύλαξη και η ασφάλεια είναι, λοιπόν, η πρώτη μας προτεραιότητα για το Αλσος.
Από κει και πέρα, μην ξεχνάτε πως όλος αυτός ο χώρος με τις εγκαταστάσεις και τις υποδομές του δημιουργήθηκε το 1984, συνεπώς οι φθορές που έρχονται με το πέρασμα του χρόνου είναι φυσιολογικές. Με τα οικονομικά μας αυτή τη στιγμή προσπαθούμε να διορθώσουμε την κατάσταση κάνοντας «μπαλώματα». Στο γήπεδο ποδοσφαίρου πρέπει να αλλάξουμε τον τάπητα διότι πάνε σχεδόν 7 χρόνια από τότε που αλλάχτηκε. Τα στραγγιστικά δεν δουλεύουν. Τα φωτιστικά κατά το 70% θέλουν αλλαγή. Οι προβολείς του Αλσους δεν δούλευαν γιατί είχαν κλέψει τα κεντρικά καλώδια. Τώρα αυτό αποκαταστάθηκε. Πάντως είναι αλήθεια ότι το 60% του Αλσους είναι σκοτεινό.
Εμείς, κ. Γιαννακόπουλε, προσπαθούμε αλλά να σας πω τι πιστεύω πραγματικά; Αν ήταν στο χέρι μου, θα έλεγα τον επόμενο χρόνο να μην γίνει κανένα άλλο έργο στο Γαλάτσι και να πέσουν όλα τα λεφτά στο Αλσος. Αυτός ο χώρος άθλησης, περιπάτου, αναψυχής και πολιτισμού, που αποτελεί όαση για ολόκληρο το λεκανοπέδιο και όχι μόνο για την πόλη μας, αξίζει την προσοχή μας! Στο μεταξύ θα γίνουν πράγματα γιατί αλλιώς θα αντιμετωπίσουμε ακόμα μεγαλύτερα και σοβαρότερα προβλήματα στο μέλλον.
«Π»: Κύριε Πρωτονοτάριε, υπάρχει ένας θεσμός στο Γαλάτσι, τα Στέκια Νεολαίας, τα οποία λειτουργούν πάνω από 20 χρόνια. Εχει γίνει ποτέ από τη διοίκηση τη δική σας, γιατί απ’ό,τι ξέρω από τις προηγούμενες δεν είχε γίνει, κάποια αξιολόγηση αναφορικά με τη λειτουργία τους; Πόσο στοιχίζουν στο Δήμο, τι υπηρεσίες προσφέρουν, πόσα παιδιά απασχολούν...;
Ε.Π.: Την περασμένη Παρασκευή είχα μια συγκέντρωση με 450 γονείς από τα Στέκια του Δήμου για να τους εξηγήσω πώς έχει ακριβώς η κατάσταση. Τους είπα, λοιπόν, ότι ή τα κρατάμε όπως έχουν, δωρεάν, και όσο πάει - που δεν θα πάει μακριά, γιατί το πολύ σε 3 μήνες θα κλείσουν, αν όχι όλα, τουλάχιστον κάποιο από αυτά - ή βάζουμε ένα αντίτιμο είτε μηνιαίως είτε εφάπαξ. Κοιτάξτε, κανένας δήμαρχος δεν θέλει να κλείσουν τα Στέκια. Ωστόσο υπάρχει για παράδειγμα το Στέκι στα Καραγιαννέικα που απασχολεί 30-50 παιδιά, τη στιγμή που τα υπόλοιπα έχουν από 300 παιδιά το καθένα. Ως προς το κόστος τώρα, χονδρικά θα σας πω ότι ετησίως στα Στέκια δαπανώνται πάνω από 250.000 ευρώ.
«Π»: Εχει γίνει, όμως, ποτέ μια αξιολόγηση ως προς το έργο που παράγεται; Μήπως αποτελούν απλώς «πάρκινγκ παιδιών»; Επίσης, πώς μιλάμε για Στέκια Νεολαίας και μέσα υπάρχουν μαθητές 50 και 60 χρονών ή ακόμα μεγαλύτεροι;
Ε.Π.: Κοιτάξτε, τα Στέκια δεν έγιναν για τους ενήλικες, έγιναν για τα παιδιά, για τη δημιουργική απασχόληση των παιδιών. Ωστόσο στην πορεία υπήρξε ενδιαφέρον και από ενήλικες που ήθελαν να ασχοληθούν με κάποιες από τις δραστηριότητες αυτές. Πλέον οι ώρες είναι χωρισμένες, άλλες για τα παιδιά, άλλες για τους ενήλικες. Η δουλειά που γίνεται είναι σοβαρή σ’όλα τα τμήματα, μουσική, χορό, φωτογραφία, κεραμική, ζωγραφική... Ομως πλέον δεν υπάρχει το χρήμα. Δεν υπάρχει η δυνατότητα να συντηρούνται αυτά από το Δήμο, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, οπότε μοιραία, αν συνεχίσουμε έτσι, κάποια θα κλείσουν. Και σας ξαναλέω: κανένας δήμαρχος δεν θέλει να κλείσουν τα Στέκια.
«Π»: Ας περάσουμε σε άλλα θέματα τώρα. Κύριε Πρωτονοτάριε, είστε για δεύτερη συνεχόμενη θητεία στη θέση του προέδρου του Αθλητικού Κέντρου και από φέτος και στη θέση του προέδρου του Πολιτιστικού. Λέγεται ότι δύο θητείες είναι αρκετές για κάποιον εκλεγμένο για να ολοκληρώσει το έργο και τις μεταρρυθμίσεις που έχει αποφασίσει να κάνει στον τομέα του. Τελειώνοντας και τη δεύτερη θητεία σας, θα είστε πάλι υποψήφιος ή θα αποσυρθείτε;
Ε.Π.: Προσωπικά συμφωνώ με τις δύο θητείες. Η πρώτη είναι τετραετία δημιουργίας και η δεύτερη τετραετία συντήρησης, θα έλεγα, και ει δυνατόν επέκτασης του έργου. Ομως για μένα το Αλσος Βέικου και τι αυτό συνεπάγεται έχει μεγάλη σημασία. Το κομμάτι του αθλητισμού στο Γαλάτσι θέλει πολύ δουλειά, θέλει σύγκρουση και δυστυχώς δεν υπάρχει καμία βοήθεια από τα σωματεία. Αυτό αποδείχθηκε με την οργανωμένη κίνηση που κάναμε για το Παλαί. Εκεί περιμέναμε ότι τα αθλητικά σωματεία της πόλης, αν μη τι άλλο, θα ήταν στο πλευρό μας, θα έδιναν δυναμικό παρών στον αγώνα για τη διατήρηση του Παλαί ως χώρου αθλητισμού. Κάτι που δεν έγινε.
Τώρα, έχω πάρει μια απόφαση να φτιάξω ένα νέο γήπεδο δίπλα από τα Πέτρινα. Να βάλω μια μπουλντόζα και να φτιάξω ένα ακόμα γήπεδο που τόσο έχει ανάγκη το Γαλάτσι και δεν υπάρχει καμία συμπαράσταση από τα σωματεία. Το μόνο που ξέρουν είναι μόνο να ζητάνε. Λυπάμαι πολύ που το λέω αλλά έτσι έχουν τα πράγματα.
«Π»: Αρα μας λέτε ότι ο κύκλος σας δεν έχει κλείσει ακόμα.
Ε.Π.: Θα δείξει η πορεία!
«Π»: Εχετε μετανιώσει μέχρι τώρα που πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με τα δημοτικά πράγματα; Υπήρξε κάποια στιγμή που είπατε «τι ήθελα κι έμπλεξα»;
Ε.Π.: Μπορώ να πω πως ναι! Και το λέω αυτό διότι εγώ ασχολήθηκα με τα κοινά σε μια ηλικία που δεν είχα να αποδείξω τίποτα και σε κανέναν. Και καταξιωμένος ήμουν επαγγελματικά, και αναγνωρισιμότητα είχα, είμαι γέννημα θρέμα Γαλατσιώτης... Ο μόνος λόγος που αποφάσισα να κατέβω ως υποψήφιος τότε ήταν η προσφορά, να προσφέρω ό,τι μπορούσα και ότι ακόμα μπορώ. Επομένως, ορισμένες φορές μπορώ να πω ένιωσα απογοήτευση...
«Π»: Μπορείτε να μας πείτε μια τέτοια στιγμή;
Ε.Π.: Κοιτάξε, όταν είδα την αχαριστία. Τι εννοώ; Οταν αναλάβαμε εμείς τη διοίκηση την προηγούμενη τετραετία έγιναν προσπάθειες να κρατήσουμε προσωπικό. Ημουν από τους λίγους που επιδιώξαμε να κρατήσουμε ανθρώπους που δεν ήταν δικοί μου, για παράδειγμα, άνθρωποι αλλά της προηγούμενης διοίκησης. Αυτοί οι άνθρωποι έμειναν τρία χρόνια. Καταφέραμε λοιπόν και τους κρατήσαμε όσο περισσότερο μπορούσαμε. Εκεί είδα την αχαριστία...
«Π»: Οι πολιτικές σας φιλοδοξίες, κ. Πρόεδρε, μέχρι πού φτάνουν; Εχουν οροφή την εκλογή σας ως δημοτικού συμβούλου ή στοχεύετε ακόμα ψηλότερα;
Ε.Π.: Ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή της νέας μας τετραετίας, κ. Γιαννακόπουλε. Ποιός μπορεί να πει τι θα συμβεί σε τρία χρόνια από τώρα;

Πηγή:www.palmosnews.gr