Ο Αχιλλέας με τη Μελίνα συνεχίζουν να ζουν ένα δράμα, αφού ακόμα δεν έχουν κανένα νέο από το παιδί τους. Οι απαγωγείς δεν έχουν δώσει κανένα σημάδι για το τι θέλουν από αυτούς για να επιστρέψουν το παιδί. Μάλιστα, το συμπέρασμα της αστυνομίας ότι το παιδί δεν έχει απαχθεί για λύτρα, φέρνει τους γονείς σε μεγάλη απελπισία. 

Ο Αχιλλέας, μετά από συνεννόηση με την αστυνομία, έχει κρατήσει μυστική την αρπαγή της Αγάπης, καθώς πιστεύει ότι με αυτό τον τρόπο θα διαφυλάξει από κάθε διαρροή την έρευνα της αστυνομίας. Οι μόνοι που ζουν την αγωνία είναι το ζευγάρι αλλά και η Δανάη η οποία, χωρίς να καταλάβει τι κάνει, δίνει πληροφορίες στον Πάτροκλο.
Οι μέρες περνάνε και οι έρευνες δεν έχουν φέρει μέχρι στιγμής κανένα αποτέλεσμα. Η Μελίνα αρχίζει να χάνει την ψυχραιμία της: «Αχιλλέα, φοβάμαι. Δεν μπορούμε να περιμένουμε εδώ με σταυρωμένα τα χέρια», του λέει και ο Αχιλλέας, που ανησυχεί επίσης αλλά προσπαθεί να το κρύψει, την αγκαλιάζει και την καθησυχάζει: «Θα τη βρούμε, αγάπη μου. Εχε μου εμπιστοσύνη, θα γυρίσω τον κόσμο ανάποδα, αλλά η Αγάπη θα έρθει πίσω σε μας. Είναι θέμα ωρών να τελειώσει όλο αυτό το μαρτύριο».

Η κοπέλα έχει καταρρεύσει τελείως καθώς δεν έχει ούτε ένα σημάδι ζωής από το παιδί της. Αρχίζει να σκέφτεται ότι δεν πρόκειται να το ξαναδεί κι αυτές οι σκέψεις την τρελαίνουν. Οταν έρχεται ο Αχιλλέας, η Μελίνα ήδη έχει φτάσει στα όριά της και σχεδόν του επιτίθεται: «Δεν μπορώ να καταλάβω τι κάνετε! Γιατί όλη αυτή η μυστικοπάθεια; Οσο εσείς το συζητάτε, το παιδί μας μπορεί να βρίσκεται πολύ μακριά, ήδη μπορεί και να μην υπάρχει!», του λέει και σπαράζει. Ο Αχιλλέας κλαίει κι αυτός και προσπαθεί να της δώσει κουράγιο, όμως η Μελίνα ξεσπάει: «Θέλω το παιδί μου. Το θέλω πίσω, νεκρό ή ζωντανό! Δεν μπορώ άλλο αυτή τη σιωπή. Με τρελαίνει, μ’ ακούς;», ωρύεται.